Izolovano gledano, ako odbaciš sve sile osim gravitacije, telo će pasti kroz centar po pravoj liniji. Ali sila ima mnogo tako da je trajektorija pada tela sve samo ne prava linija, ali da, proći će kroz centar, ako centrom smatraš krug određenog prečnika. Strogo posmatrano u beskonačnoj tačnosti čiste geometrije trajektorija pada realnog tela mimoići će se centrom za neku sitnu merku, jer previše je uticaja ostalih sila.

U idelanom slucaju da (mada termin prav ugao nije basx najbolji), putanja je prava linija koja prolazi kroz centar Zemlje, ali imajuci u vidu da postoji sila trenja, zatim recimo sila vetar i sl....u realnim uslovima tesxko.

Ako imamo neko tijelo iznad ekvatora,pa ga pustimo da pada,ono će skrenuti na istok.Naprimjer na visini 1000 m imamo razliku obodne brzine
od oko o.o8 m/s u odnosu na tlo.Vrijeme padanja je oko 15 s
pa će odstupanje mjesta pada (u odnosu na visak) biti oko
1.2 m prema istoku.Ovo je grubi idealizirani račun.
Na našoj geografskoj širini bi naprimjer kuglica puštena da pada
sa visine od 30 m skrenula ka istoku za oko 4 mm.Eksperiment
bi se mogao realizovati u nekom soliteru.
----------------
Ali pitanje glasi sasvim drukčije:

Klasično Njutnovo tumačenje je da sila gravitacije djeluje
trenutno na daljinu.Generalna teorija relativnosti (Ajnštajn)
tvrdi da se gravitacija prenosi brzinom svjetlosti.U tom slučaju
javio bi se ugao aberacije kao i kod svjetlosti.(Ugao se dobije
kada se na brzinu svjetlosti doda tangencijalna brzina tijela.
Naprimjer tangens ugla aberacije sunčeve svjetlosti na Zemlji
je 30/300000.)
Ovom se oštro suprotstavlja poznati američki fizičar
Tom Van Flandern.Na GOOGlu se može pronaći njegov
naučni rad.

Baš niko neće da se pobuni na ovakav način grubog proračuna.
A očekivao sam.Ne mislim na otpor vazduha!

Evo ja ću da se pobunim:

Ova priča bi važila da je Zemlja ravna ploča.

Tačno, ali suvišno. Telo ne privlači gravitacija površine zemlje već centra. Telo, u svakom slučaju, pada pod pravim uglom prema centru ili sa daleko manjim odstupanjem u odnosu na pad na površinu zemlje. Što je udaljenije od zemlje, veći je pomeraj tačke pada na površinu zemlje u odnosu na projektovanu tačku pre početka padanja.

Reklo bi se da sila gravitacije jednog tela privlači drugo telo pod pravim uglom u odnosu na svoj centar, ali da putanja privlačenja drugog tela može da varira od prave linije pod dejstvima sile gravitacije trećih tela u okolini. Idealan slučaj bi bio da imaš telo ogromne mase i telo zanemarljive mase u odnosu na prvo (i po mogućstvu da nema uticaja okolinih tela i da su ova dva tela statična). Tada bi ovo manje telo padalo pod pravim uglom u odnosu na centar većeg.

P.S.



Zemlja će skrenuti na istok, a telo će usled tog kretanja prividno skrenuti ka zapadu.

Sa vrha solitera pustimo visak do zemlje.Po istoj vertikali ispustimo
čeličnu kuglicu.Gdje će pasti?
a) Nešto istočnije.
b) U centar koji je obilježio vrh viska.
c) Nešto zapadnije.

Ako znamo visinu H,ugaonu brzinu Zemlje (2*pi/dan),zakone mehanike,
itd,oće li biti odstupanja?I koliko?
Zanemarimo otpor vazduha.

Šta bi bilo kad bi iz nekog geostacionarnog satelita pustili kuglicu?
(Njegova obodna brzina je višestruko manja od prve kosmičke,a ugaona
je ista kao vrh,a i podnožje solitera.)