Žrtve ptičjeg virusa do sada su bile osobe za koje su veruje da su obolele nakon kontakta sa bolesnim životinjama i ima ih ukupno 12 i sve su iz Azije. Medjutim ono što brine je činjenice da je Svetska zdravstvena organizacija (SZO) objavila da istražuje prvi slučaj širenja virusa među ljudima od izbijanja epidemije pre dve nedelje.

"Dve sestre u Vijetnamu su preminule pošto su verovatno zaražene virusom od svog brata", saopštio je neimenovani portparol SZO. Zanimljivo je da je od virusa obolela i supruga preminulog, ali ona je kasnije izlečena. Sestre starosti 23 i 30 godina primljene su u bolnicu 13. januara pošto su prisustvovale venčanju svoga brata. On je umro sutradan od problema sa respiratornim organima, ali je kremiran pre nego što su izvršena ispitivanja. Dodatna istraživanja na uzorcima uzetim od preminulih pokazaće da li je došlo do mutacije virusa, tj. da li će najgori snovi zdravstvenih stručnjaka postati java.

SZO je pre nekoliko dana izdala upozorenje da bi, ukoliko bi se virus ptičjeg gripa našao u telu osobe zaražene humanim, ljudskim gripom, to moglo da pokrene svetsku epidemiju od koje bi umrli milioni ljudi.

Svi preminuli od ptičijeg gripa bili su zaraženi virusom tipa H5N1, koji je ujedno i najgori oblik, dok je u nekim od ukupno deset azijskih zemalja pogođenim bolešću registrovani i blaži tipovi virusa.

Britanski naučnici alarmirali su svetske zdravstvene zvaničnike time što su objavili izveštaj da je jedna Tajlanđanka koja je preminula od ptičjeg gripa krajem prošle godine najverovatnije zaražena virusom smrtonosne bolesti od svoje kćerke.

Ukoliko izveštaj bude potvrđen, to će biti prvi zabeleženi slučaj prenošenja virusa sa čoveka na čoveka i definitivan dokaz da je virus mutirao. Istraživači iz Ministarstva zdravlja Tajlanda upozorili su da će uskoro biti još ovakvih slučajeva.

U međuvremenu, zdravstveni zvaničnici Vijetnama potvrdili su da je jedna 10-godišnja devojčica preminula od ptičjeg gripa, čime se broj mrtvih od ove smrtonosne bolesti popeo na 12.

Devojčica čije ime nije navedeno dobila je visoki temperaturu i jak kašalj nakon što je pomagala svojoj porodici da sahrane piliće uginule od virusa.

Posle analize slučaja na Tajlandu krajem septembra prošle godine, vodeći britanski ekspert profesor Džon Oksford istakao je da je virus ptičjeg gripa „provalio i poslednja vrata“, koja su ga sprečavala da se širi među ljudima velikom brzinom. Rezultati studije objavljeni su u magazinu „New England Journal of Medicine“.

„Ovo je veoma važan korak ka zaključku koji smo svi želeli da izbegnemo. Širenje virusa među ljudima i njegovu mutaciju, mešanje sa običnim gripom“, rekao je profesor Oksford, virulolog na Klinici kraljica Meri u Londonu. Sve do kasnih 90-ih godina naučnici su verovali da virus pod oznakom H5N1 ne može da se prenosi sa čoveka na čoveka. Međutim, zahvaljujući osobini virusa da mutira dogodilo se ono najgore. Sada virus ptičjeg gripa može da se pomeša sa virusom običnog gripa, a to će dovesti do promene gena samog virusa koji će mutirati u veoma zaraznu vrstu. Svetska zdravstvena organizacija (SZO) je upozorila na mogućnost da planetu pogodi pandemija mutiranog virusa, koja bi odnela do 100 miliona života.

Ipak, za sada nema dokaza da je do spajanja i mutacije virusa došlo u slučaju žene na Tajlandu, ali sama činjenica da ptičiji grip može da se prenosi među ljudima pokazuje da je pitanje vremena kada će se to dogoditi. Slučaj na Tajlandu je počeo kada je 11-godišnja devojčica koja je živela sa tetkom na selu otišla kod lekara sa simptomima prehlade u septembru prošle godine. Posle nekoliko nedelja, sva živina sa njihovog imanja je podlegla ptičjem gripu. Devojčicina majka, čije se ime ne navodi, iz Bangkoka je došla da obiđe kćerku i odvela je u bolnicu. Posle dva dana ona je preminula. Tri dana kasnije kod majke su se javili prvi simptomi, povišena temperatura i kašalj, posle desetak dana i ona je preminula.

„Radi se o slučaju koji je izazvao veliku zabrinutost. Ukoliko virus ptičjeg gripa ostane još nekoliko meseci u osam azijskih država u kojima živi 30 odsto celokupne svetske populacije, samo je pitanje vremena kada će dva virusa pomešati. Važno je da za sada nismo otkrili nove slučajeve“, tvrdi vođa tima naučnika doktor Kumnan Ungčusak.

A. Petrović

Ne razumem se baš u medicinu, interesuje me samo jel se zna kolika je smrtnost među obolelima od ptičjeg gripa? Ovo što je objavljeno deluje prilično pesimistički...

Jel ima neko novih saznanja u vezi širenja epidemije i mogući naćini prevencije __

Negde sam procitao da je smrtnost 50% medju inficiranim. Ne mora svako ko je u kontaktu sa virusom da se inficira i verovatno se pravilnom upotrebom antibiotika smrtnost moze jos smanjiti.

Mene intresuje da li postoji izilovana forma "humanog" virusa pticijeg gripa, ili su jos ne ispitane forme koje napadaju coveka. Sta se radi na prevenciji, i na eventualnom suzbijanju epidemije medju ljudima? U Evropi i kod nas ?

Izbijanje ptičjeg gripa u Srbiji gotovo je neminovnost, zbog lova i krivolova ptica, te "sporadičnog" sankcionisanja ove vrste kriminala, ocenilo je danas Društvo za zaštitu divljih ptica Jugoslavije. Potpuno obustavljanje lova na ptice, bar do prestanka opasnosti, jedini je način da se spreči širenje tog virusa, saopštila je predsednica društva Aleksandra Tadić i optužila državu da obmanjuje javnost izjavama o "nepostojanju opasnosti".

"U situaciji koja vlada kod nas, lov, trgovina i švercovanje divljih ptica, u živom ili mrtvom obliku, kao i mešanje sa egzotičnim kućnim pticama, živinom i slično imaće i te kakve posledice", upozorila je Tadićeva.

Ptičji grip (H5N1) je poreklom iz jugoistočne Azije. Inostrani stručnjaci kažu da je smrtonosan u više od dve trećine slučajeva, a njegova pandemija iz 1918. godine odnela je između 20 i 40 života. Virus se nedavno pojavio u Sibiru, nakon što je krajem prošle godine zabeležen u Hong Kongu i Vijetnamu. On se prenosi sa ptica na čoveka, ali u najopasnijem obliku i sa čoveka na čoveka.

Aleksandra Tadić je rekla da se među 20 ptičjih vrsta koje se u Srbiji moglu loviti nalaze migracione vrste barskih ptica – najveći prenosioci H5N1. "Odstrelom ovih i drugih ptica, domaći i strani lovci, na žalost, neće predstavljati opasnost samo po sebe, već i za potpuno nevino stanovništvo, s obzirom da su slučajevi prenošenje virusa sa čoveka na čoveka već zabeleženi", upozorila je Tadićeva.

Ona je dodala da tome treba dodati "čitavu armiju osoba" koja se bavi "jednom od najrazvijenijih grana kriminala" u Srbiji - ubijanjem i hvatanjem zaštićenih divljih ptica, njihovom prodajom i švercovanjem. Prema njenim rečima, slučajni kontakt između obolelih divljih ptica i živine mogao bi da bude izbegnut zabranom držanja živine na otvorenom.

(ag)

p.s.
[img][att_url][/img]

m`daj ...

netje ovo pogoditi nas, nismo mi te sretje

<sub>[Ovu poruku je menjao r3ct0r dana 03.10.2005. u 16:21 GMT+1]

[Ovu poruku je menjao r3ct0r dana 03.10.2005. u 16:23 GMT+1]</sub>

ma da,kao sto su nas i ostale nesrece zaobisle,zaobici ce nas i ovo :-)

Koliko ja znam (a majka mi je Doktor), antibiotici su beskorisni za te svrhe, znaci koga zakaci moze da umre i to postoji neka 30% sansa...

O ovoj temi ima malo vise u oktobarskom broju casopisa "Zdrav zivot" br.26 od 2005-te.Po navodim iz tog teksta mala je sansa da zarazene ptice dodju iz Sibira na Balkan (cca 2500km).Mada ,ko ce ga znati?Atmosfera nam je zajednicka...Pa,kome sta zapadne...

Danas registrovan 1 slučaj u Rumuniji!!!

Odakle ova informacija za slucaj u Rumuniji?Jeli registrovan kod zivine ili kod coveka?

Pticiji grip kod rumuna (kod divljih pataka);jako blizu za ptice koje mogu doci lako
da zaraze nase.Zamislite koliko samo ima divljih ptica u nasoj zemlji
ukljucujuci i golubove na nasim prozorima.Ima ih 2 do tri puta vise nego nas.
Najgora je epidemija medju pticama i nju treba spreciti!


_{[Ovu poruku je menjao MIKORIST dana 08.10.2005. u 21:34 GMT+1]}

Zadnji post sa sajta World Health Organization

Avian influenza

Avian influenza ("bird flu") and the significance of its transmission to humans

The disease in birds: impact and control measures

Avian influenza is an infectious disease of birds caused by type A strains of the influenza virus. The disease, which was first identified in Italy more than 100 years ago, occurs worldwide.

All birds are thought to be susceptible to infection with avian influenza, though some species are more resistant to infection than others. Infection causes a wide spectrum of symptoms in birds, ranging from mild illness to a highly contagious and rapidly fatal disease resulting in severe epidemics. The latter is known as “highly pathogenic avian influenza”. This form is characterized by sudden onset, severe illness, and rapid death, with a mortality that can approach 100%.

Related links

Avian influenza

Fifteen subtypes of influenza virus are known to infect birds, thus providing an extensive reservoir of influenza viruses potentially circulating in bird populations. To date, all outbreaks of the highly pathogenic form have been caused by influenza A viruses of subtypes H5 and H7.

Migratory waterfowl – most notably wild ducks – are the natural reservoir of avian influenza viruses, and these birds are also the most resistant to infection. Domestic poultry, including chickens and turkeys, are particularly susceptible to epidemics of rapidly fatal influenza.

Direct or indirect contact of domestic flocks with wild migratory waterfowl has been implicated as a frequent cause of epidemics. Live bird markets have also played an important role in the spread of epidemics.

Recent research has shown that viruses of low pathogenicity can, after circulation for sometimes short periods in a poultry population, mutate into highly pathogenic viruses. During a 1983–1984 epidemic in the United States of America, the H5N2 virus initially caused low mortality, but within six months became highly pathogenic, with a mortality approaching 90%. Control of the outbreak required destruction of more than 17 million birds at a cost of nearly US$ 65 million. During a 1999–2001 epidemic in Italy, the H7N1 virus, initially of low pathogenicity, mutated within 9 months to a highly pathogenic form. More than 13 million birds died or were destroyed.

The quarantining of infected farms and destruction of infected or potentially exposed flocks are standard control measures aimed at preventing spread to other farms and eventual establishment of the virus in a country’s poultry population. Apart from being highly contagious, avian influenza viruses are readily transmitted from farm to farm by mechanical means, such as by contaminated equipment, vehicles, feed, cages, or clothing. Highly pathogenic viruses can survive for long periods in the environment, especially when temperatures are low. Stringent sanitary measures on farms can, however, confer some degree of protection.

In the absence of prompt control measures backed by good surveillance, epidemics can last for years. For example, an epidemic of H5N2 avian influenza, which began in Mexico in 1992, started with low pathogenicity, evolved to the highly fatal form, and was not controlled until 1995.

A constantly mutating virus: two consequences

All type A influenza viruses, including those that regularly cause seasonal epidemics of influenza in humans, are genetically labile and well adapted to elude host defenses. Influenza viruses lack mechanisms for the “proofreading” and repair of errors that occur during replication. As a result of these uncorrected errors, the genetic composition of the viruses changes as they replicate in humans and animals, and the existing strain is replaced with a new antigenic variant. These constant, permanent and usually small changes in the antigenic composition of influenza A viruses are known as antigenic “drift”.

The tendency of influenza viruses to undergo frequent and permanent antigenic changes necessitates constant monitoring of the global influenza situation and annual adjustments in the composition of influenza vaccines. Both activities have been a cornerstone of the WHO Global Influenza Programme since its inception in 1947.

Influenza viruses have a second characteristic of great public health concern: influenza A viruses, including subtypes from different species, can swap or “reassort” genetic materials and merge. This reassortment process, known as antigenic “shift”, results in a novel subtype different from both parent viruses. As populations will have no immunity to the new subtype, and as no existing vaccines can confer protection, antigenic shift has historically resulted in highly lethal pandemics. For this to happen, the novel subtype needs to have genes from human influenza viruses that make it readily transmissible from person to person for a sustainable period.

Conditions favourable for the emergence of antigenic shift have long been thought to involve humans living in close proximity to domestic poultry and pigs. Because pigs are susceptible to infection with both avian and mammalian viruses, including human strains, they can serve as a “mixing vessel” for the scrambling of genetic material from human and avian viruses, resulting in the emergence of a novel subtype. Recent events, however, have identified a second possible mechanism. Evidence is mounting that, for at least some of the 15 avian influenza virus subtypes circulating in bird populations, humans themselves can serve as the “mixing vessel”.

Human infection with avian influenza viruses: a timeline

Avian influenza viruses do not normally infect species other than birds and pigs. The first documented infection of humans with an avian influenza virus occurred in Hong Kong in 1997, when the H5N1 strain caused severe respiratory disease in 18 humans, of whom 6 died. The infection of humans coincided with an epidemic of highly pathogenic avian influenza, caused by the same strain, in Hong Kong’s poultry population.

Extensive investigation of that outbreak determined that close contact with live infected poultry was the source of human infection. Studies at the genetic level further determined that the virus had jumped directly from birds to humans. Limited transmission to health care workers occurred, but did not cause severe disease.

Rapid destruction – within three days – of Hong Kong’s entire poultry population, estimated at around 1.5 million birds, reduced opportunities for further direct transmission to humans, and may have averted a pandemic.

That event alarmed public health authorities, as it marked the first time that an avian influenza virus was transmitted directly to humans and caused severe illness with high mortality. Alarm mounted again in February 2003, when an outbreak of H5N1 avian influenza in Hong Kong caused 2 cases and 1 death in members of a family who had recently travelled to southern China. Another child in the family died during that visit, but the cause of death is not known.

Two other avian influenza viruses have recently caused illness in humans. An outbreak of highly pathogenic H7N7 avian influenza, which began in the Netherlands in February 2003, caused the death of one veterinarian two months later, and mild illness in 83 other humans. Mild cases of avian influenza H9N2 in children occurred in Hong Kong in 1999 (two cases) and in mid-December 2003 (one case). H9N2 is not highly pathogenic in birds.

The most recent cause for alarm occurred in January 2004, when laboratory tests confirmed the presence of H5N1 avian influenza virus in human cases of severe respiratory disease in the northern part of Viet Nam.

Why H5N1 is of particular concern

Of the 15 avian influenza virus subtypes, H5N1 is of particular concern for several reasons. H5N1 mutates rapidly and has a documented propensity to acquire genes from viruses infecting other animal species. Its ability to cause severe disease in humans has now been documented on two occasions. In addition, laboratory studies have demonstrated that isolates from this virus have a high pathogenicity and can cause severe disease in humans. Birds that survive infection excrete virus for at least 10 days, orally and in faeces, thus facilitating further spread at live poultry markets and by migratory birds.

The epidemic of highly pathogenic avian influenza caused by H5N1, which began in mid-December 2003 in the Republic of Korea and is now being seen in other Asian countries, is therefore of particular public health concern. H5N1 variants demonstrated a capacity to directly infect humans in 1997, and have done so again in Viet Nam in January 2004. The spread of infection in birds increases the opportunities for direct infection of humans. If more humans become infected over time, the likelihood also increases that humans, if concurrently infected with human and avian influenza strains, could serve as the “mixing vessel” for the emergence of a novel subtype with sufficient human genes to be easily transmitted from person to person. Such an event would mark the start of an influenza pandemic.

Influenza pandemics: can they be averted?

Based on historical patterns, influenza pandemics can be expected to occur, on average, three to four times each century when new virus subtypes emerge and are readily transmitted from person to person. However, the occurrence of influenza pandemics is unpredictable. In the 20th century, the great influenza pandemic of 1918–1919, which caused an estimated 40 to 50 million deaths worldwide, was followed by pandemics in 1957–1958 and 1968–1969.

Experts agree that another influenza pandemic is inevitable and possibly imminent.

Most influenza experts also agree that the prompt culling of Hong Kong’s entire poultry population in 1997 probably averted a pandemic.

Several measures can help minimize the global public health risks that could arise from large outbreaks of highly pathogenic H5N1 avian influenza in birds. An immediate priority is to halt further spread of epidemics in poultry populations. This strategy works to reduce opportunities for human exposure to the virus. Vaccination of persons at high risk of exposure to infected poultry, using existing vaccines effective against currently circulating human influenza strains, can reduce the likelihood of co-infection of humans with avian and influenza strains, and thus reduce the risk that genes will be exchanged. Workers involved in the culling of poultry flocks must be protected, by proper clothing and equipment, against infection. These workers should also receive antiviral drugs as a prophylactic measure.

When cases of avian influenza in humans occur, information on the extent of influenza infection in animals as well as humans and on circulating influenza viruses is urgently needed to aid the assessment of risks to public health and to guide the best protective measures. Thorough investigation of each case is also essential. While WHO and the members of its global influenza network, together with other international agencies, can assist with many of these activities, the successful containment of public health risks also depends on the epidemiological and laboratory capacity of affected countries and the adequacy of surveillance systems already in place.

While all these activities can reduce the likelihood that a pandemic strain will emerge, the question of whether another influenza pandemic can be averted cannot be answered with certainty.

Clinical course and treatment of human cases of H5N1 avian influenza

Published information about the clinical course of human infection with H5N1 avian influenza is limited to studies of cases in the 1997 Hong Kong outbreak. In that outbreak, patients developed symptoms of fever, sore throat, cough and, in several of the fatal cases, severe respiratory distress secondary to viral pneumonia. Previously healthy adults and children, and some with chronic medical conditions, were affected.

Tests for diagnosing all influenza strains of animals and humans are rapid and reliable. Many laboratories in the WHO global influenza network have the necessary high-security facilities and reagents for performing these tests as well as considerable experience. Rapid bedside tests for the diagnosis of human influenza are also available, but do not have the precision of the more extensive laboratory testing that is currently needed to fully understand the most recent cases and determine whether human infection is spreading, either directly from birds or from person to person.

Antiviral drugs, some of which can be used for both treatment and prevention, are clinically effective against influenza A virus strains in otherwise healthy adults and children, but have some limitations. Some of these drugs are also expensive and supplies are limited.

Experience in the production of influenza vaccines is also considerable, particularly as vaccine composition changes each year to match changes in circulating virus due to antigenic drift. However, at least four months would be needed to produce a new vaccine, in significant quantities, capable of conferring protection against a new virus subtype.

ups, samo da chekiram email notification

Ono sto mene zanima je sledece.
Koji su specificni simptomi pticijeg gripa ?
Cuo sam price kako je pticiji grip izleciv samo u pocetnom stadijumu istog.
Da li je to tacno ?

to je sve relativno. za sada ne postoji ni vakcina ni lek koji moze da te izleci ukoliko se zarazis. naime problem je sto se ne zna sa kojim ce visusom gripa da mutira pticji virus. lekovi koji sada postoje mogu da te drze dva dana do vakcine koja, nazalost, jos ne postoji. razvoj vakcine traje oko 4 meseca u najboljem slucaju,i to od identifikacije virusa, do izolovanja i kreiranja samog leka za isti.

Ko ce da mi kaze sta je sa zarazenim pticama u MAKEDONIJI.
16.10.2005. se pojavila informacija o pomoru ptica izivine na dve lokacije

Nisam cuo za slucaj u makedoniji, ali i on je itekako "zanimljiv"(hmmm) za nas slucaj iz prostog razloga sto ptice prilikom seobe, u principu, ne lete preko nase zemlje, ali nas generalni problem je to sto smo mi tranzit ka evropi(turska, bugarska, grcka i sa druge strane austrija nemacka...) ali i na drugu stranu tako da zbog toga imamo realne sanse (ako dodje do pandemije) da budemo u opasnosti bas zbog toga, ali ponavljam samo ako dodje do toga. iskreno se nadam da nece.

Citat:"... VREME 767 / POLITIKA << PRETHODNI NAREDNI >>



Pandemija gripa:
Ptice dolaze

Ako dođe do mutacije virusa ptičjeg gripa posledice mogu biti katastrofalne a razmere epidemije nezapamćene u novijoj istoriji. Stručnjaci predviđaju da bi ova pandemija mogla usmrtiti između 20 i 50 miliona ljudi

piše: Slobodan Bubnjević
Kontrola ptičjeg izmeta


Ilustracija sa naslovne strane
(autor: Dušan Pavlić)

Šesta faza razvoja ptičjeg gripa. Nema ptica na pustim ulicama mnogih evropskih gradova. Samo povremeni prolaznici sa belim zaštitnim maskama. Vojne patrole koje uspostavljaju red i sprovode stroge epidemiološke mere. Pljačke, ubistva i drugi slučajevi nasilja najstrože se kažnjavaju na licu mesta. Epidemiolozi u zaštitnim odelima obilaze stanove u kojima su prijavljeni slučajevi bolesti. Vrši se dezinfekcija prostorija, a porodice obolelih se odvode u izolaciju. Bez obzira na eventualni otpor, oboleli se prenose u zakrčene bolnice. Sasvim nalik na običnu kijavicu, bolest se brzo širi. Oboleli isprva ima visoku temperaturu, kašalj i bolove u grlu, ali se potom razvija viralna pneumonija, posle koje sledi smrt. Na punktovima širom gradova vrši se vakcinacija. Lovci hvataju i ubijaju poslednje ptice koje se na nebu samo povremeno pojavljuju. Njihova tela se spaljuju u velikim pećima. U međuvremenu, prema specijalnoj proceduri, noću se vrše masovna sahranjivanja preminulih od gripa. Čitava vojska dobrovoljaca bi morala da učestvuje u ovim akcijama, ali su, na sreću, ove slike još uvek dovoljno daleko, pošto se ptičji grip za sada nije razvio ni do druge faze svog širenja. No, svet se već nalazi u stanju pripravnosti za pandemiju, epidemiju ptičjeg gripa svetskih razmera.

Pošto su u Hong Kongu, Kambodži i Vijetnamu zaraženi pojedini uzgajivači ptica, virus je iz jugoistočne Azije prešao u Sibir. Medicinske službe Ruske Federacije registrovale su čak 11.000 zaraženih ptica u Sibiru koje bolest mogu preneti na čoveka. Posle toga se u Briselu sastala Evropska komisija koja je razmatrala opasnost od širenja zaraze iz Azije u Evropu. Širom Evrope spremaju se do sada neviđene zalihe dostupnih lekova, pre svega vakcina protiv običnog gripa, ali kako to neće zaustaviti epidemiju, čine se i drugi napori. Štampaju se detaljni priručnici za sve službe koje će biti angažovane tokom epidemije, a farmaceutske kompanije pokušavaju da razviju nove vrste vakcina. U Holandiji je prošle nedelje uzgajivačima ptica strogo zabranjeno da ptice puštaju izvan zatvorenih prostorija, a slične mere se pripremaju u Nemačkoj. Francuska je preduzela mnoge specijalne mere zaštite, a između ostalog pojačala je i kontrole na aerodromima.



Uzgajivačima domaće živine i drugih vrsta ptica u Srbiji i Crnoj Gori još uvek nisu određene nikakve posebne mere, a pojedini uzgajivači su se žalili da ne znaju kako da reaguju. No, detaljne instrukcije se mogu uskoro očekivati, pošto pripreme za pandemiju ubrzano teku i u našoj zemlji. "Srbija se nalazi u nultoj fazi kada je samo procenjena eventualna opasnost inficiranja ptičjim gripom", rekao je doktor Tomica Milosavljević, republički ministar zdravlja. Ministarstvo je pripremilo nacionalni plan kojim su "tačno predviđene aktivnosti svih institucija u društvu i propisane mere u slučaju zaraze". Tolika predostrožnost je više nego opravdana pošto je ptičji grip izuzetno smrtonosna bolest. Prema podacima Svetske zdravstvene organizacije (WHO), svaki drugi oboleli od ove bolesti neće preživeti. Od decembra 2003. godine zabeleženo je više od 100 slučajeva ptičjeg gripa, a čak 63 bolesnika je do sada preminulo, što znači da je smrtnost od ptičjeg gripa veća od 50 odsto. Kada je 2002. godine izbila epidemija bolesti sars smrtnost je iznosila samo deset odsto.

NAJAVE: Nikada upozorenja Svetske zdravstvene organizacije nisu bila ozbiljnija. "WHO i članovi globalne mreže za borbu protiv zaraza, zajedno sa drugim međunarodnim agencijama učestvuju u mnogim aktivnostima na sprečavanju pandemije, ali uspešno očuvanje javnog zdravlja presudno zavisi od epidemioloških i laboratorijskih kapaciteta zaraženih zemalja", piše u jednom od saopštenja koje WHO ovih dana učestalo objavljuje. "Sve ove aktivnosti mogu da smanje rizik izbijanja pandemije, ali se na pitanje da li će do nje doći ne može odgovoriti sa sigurnošću." Bolest se trenutno prenosi samo sa ptica na čoveka, ali mnogi eksperti smatraju da će do pandemije doći ako virus bude mutirao. Kada se neka osoba koja je u kontaktu sa zaraženim pticama, istovremeno bude inficirala virusima ptičjeg i običnog gripa, u ljudskom telu može doći do razmene gena među virusima. Ovako dobijen, mutirani virus će moći da se prenosi sa čoveka na čoveka, a verovatnoća da se to desi raste sa brojem ljudi koji su dvostruko inficirani.

Kada dođe do mutacije virusa, posledice mogu biti katastrofalne, a razmere epidemije nezapamćene u novijoj istoriji. Stručnjaci predviđaju da će pandemija ptičjeg gripa odneti između 20 i 50 miliona života. Očekuje se da će broj mrtvih biti veći od pola miliona ljudi čak i u razvijenim zapadnoevropskim zemljama. Socijalne i druge posledice takve bolesti su nemerljive. No, lekari ukazuju da ovi brojevi ne treba da izazovu strah i paniku, već predostrožnost. Stručnjaci odbacuju paranoične teorije da je ovaj virus veštački proizveden ili da se iza svega kriju interesi proizvođača mesnih proizvoda. Pošto ljudska vrsta živi na čitavoj planeti, izbijanje planetarnih epidemija je prirodan proces. U evoluciji svih bioloških vrsta, selekcioni pritisak podrazumeva i smanjenje brojnosti populacije kroz širenje zaraznih bolesti. Od ove opasnosti nije pošteđen ni čovek. Zapravo, prvi put u istoriji, čovečanstvo veliku pandemiju dočekuje spremno i pre nego što je virus mutirao. S obzirom na dosadašnje pripreme, blagovremena i racionalna reakcija možda uspe da spreči očekivanu katastrofu planetarnih razmera.


Dezinfekcija


Prema istorijskom obrascu, pandemija gripa se u proseku događa tri do četiri puta u jednom veku. U tom intervalu se obično pojavljuje novi virus gripa, koji nikada nije bio u cirkulaciji i protiv koga ljudi nisu razvili imunitet. Usled toga dolazi do velikog broja istovremenih epidemija širom sveta sa više miliona obolelih i umrlih osoba. Tokom XX veka dogodile su se tri pandemije gripa: 1918–1919, 1957–1958 i 1968–1969. Najstrašnija je bila zaraza iz 1918, kada je od gripa poznatog kao španska groznica stradalo između 40 i 50 miliona ljudi. Lekari su se zabrinuli da svetu ponovo preti epidemija kada je u Hong Kongu 1997. godine zabeležena prva pojava podvrste ptičjeg gripa H5N1. Mnogi epidemiolozi smatraju da se zaraza već tada mogla pretvoriti u pandemiju da nije bilo pravovremene epidemiološke reakcije. Tom prilikom je uništeno 1,5 miliona pernatih životinja.

VIRUS: Ptičji virus se prvi put pojavio pre 100 godina u Italiji. Tokom XX veka više puta su izbijale lokalne zaraze izazvane raznim varijantama ptičjeg virusa. Bolest se tokom poslednjih osam godina učestalo pojavljivala u jugoistočnoj Aziji, ali se 2003. godine dogodila i jedna lokalna zaraza u Holandiji. Mada je zabeleženo nekoliko čudnih slučajeva prenosa bolesti na Tajlandu i u Vijetnamu, virus ptičjeg gripa se za sada ne prenosi sa čoveka na čoveka, što je potvrđeno dosadašnjim genetskim ispitivanjima. Virus se zato lako prenosi sa ptice na čoveka kada se nađu u bliskom kontaktu. Ptice desetak dana izbacuju virus u svom izmetu, koji se potom osuši, stvrdne i pretvori u prašinu, tako da se virus unosi udisanjem. Bolest se ne može dobiti preko ptičjeg mesa, tako da je izuzetno mala verovatnoća da se neko zarazi tako što jede piletinu ili jaja. Virus se lako uništava zagrevanjem jer ne uspeva da preživi temperaturu veću od 80°C, ali je otporan na zamrzavanje, pošto preživljava sve do –270 stepeni ispod nule.

Postoji 15 podvrsta virusa ptičjeg gripa. Najopasnija podvrsta je H5N1. Kao i drugi virusi, to je sitno mikroskopsko stvorenje, ali je zato jedan od najstrašnijih ubica. Postoje mnoge varijacije samog virusa H5N1, a njegovo ponašanje je teško predvidljivo. Ovaj virus izuzetno brzo mutira, pošto ima veliku sklonost ka preuzimanju gena od drugih virusa. Kada bude mutirao u kontaktu sa virusom običnog gripa, prenosiće se sa čoveka na čoveka. Njegovo širenje će verovatno izazvati pandemiju jer će ga biti jako teško kontrolisati.


MIGRACIJE PTICA: Strah da će bolest preći iz Azije u Evropu


Prvi simptomi bolesti zaista liče na običan grip. Groznica, visoka temperatura, bolovi u grlu i kašalj. Kod nekih ljudi se može javiti i konjuktivitis. Bolest se potom razvija u plućima i brzo izaziva smrt. Istraživači su posebno zabrinuti jer neki slučajevi u Vijetnamu pokazuju da virus može da utiče na sve delove organizma, a ne samo na pluća. To može značiti da je H5N1 u stanju da indirektno izazove i mnoge sekundarne bolesti koje bi takođe mogle imati smrtni ishod. Razvijeno je mnogo testova za dijagnosticiranje ptičjeg gripa i kod ljudi i kod životinja, ali te metode neće biti dovoljno brze da spreče pandemiju. Osoba zaražena virusom nekoliko dana neće pokazivati simptome, ali će prenosti bolest. To je jedan od najvećih problema sa kojim se suočavaju epidemiolozi.

MIGRACIJE: Drugi problem je migracija ptica. Zaražene ptice mogu da lete i prenose virus preko državnih granica i svih mogućih epidemioloških barijera. Praktično je nemoguće zaustaviti ovaj način prenosa zaraze. Trenutno se milioni pernatih životinja ubijaju i potom spaljuju kako bi se zaraza zaustavila, ali niko ne može da garantuje kako će efekti tako opsežne akcije biti stoprocentni. Sa druge strane, ozbiljan problem je to što protiv ptičjeg gripa ne postoji odgovarajuća vakcina. Mada je Svetska zdravstvena organizacija najavila da se može očekivati mutacija virusa H5N1 koja će izazvati pandemiju, dok se to ne desi ne može se razvijati odgovarajuća vakcina. Stručnjaci procenjuju da će sa početkom istraživanja biti potrebno najmanje četiri meseca da se vakcina proizvede u dovoljnoj količini.

Kao i kod svih epidemija, suzbijanje ptičjeg gripa je igra sa vremenom. Ako posle mutacije virusa H5N1 svet izdrži dovoljno dugo da se vakcina proizvede, pandemija će biti zaustavljena i pre nego što je počela. U međuvremenu, razvijeni su prototipovi vakcine koji mogu da ponude izvesnu zaštitu od H5N1. Svetska zdravstvena organizacija preporučuje da države pripreme i druge medikamente koji delimično mogu da zaustave bolest. Zato se u velikim količinama proizvode kapsule leka tamiflu, koje su u milionskim količinama već nabavile neke evropske zemlje. Bitno je i da se drastično smanji broj obolelih od običnog gripa, što će smanjiti rizik od mutacije virusa.

Jedan od načina zaštite od zaraze bi mogle biti i zaštitne maske sa nanofilterima. Francuska je zalihu ovakvih maski povećala sa 50 na 200 miliona. U Srbiju je do sada uvezeno samo 50.000 nanofiltera, ali se ne zna kada će biti uvezen novi kontingent. No, mada je retko na vreme spremna za bilo šta što se od nje očekuje, Srbija je u pripremama za pandemiju načinila važne korake. Ministar zdravlja je prošle nedelje rekao da će Vlada Srbije uskoro usvojiti najavljeni nacionalni plan. Plan za borbu protiv pandemije gripa pripremila je Nacionalna komisija za zarazne bolesti u skladu sa preporukama Svetske zdravstvene organizacije. U međuvremenu, postoje zemlje koje se uopšte nisu odazvale pozivu WHO-a, ali se očekuje da se uskoro svi uključe u borbu protiv dolazeće zaraze.

Ako se to desi, mere predostrožnosti bi mogle da zaustave pandemiju. No, mnogi stručnjaci smatraju da je u krajnjem ishodištu pandemija neizbežna, pošto će do nje doći pre ili kasnije. Ako bolest sada bude izbegnuta, ona će se posle nekog vremena pojaviti u novom obliku. Te sumorne, čak pomalo filozofske procene u velikoj meri podsećaju na izvesnost ljudske prolaznosti pred neumitnošću bolesti i umiranja, sa kojom Alber Kami završava svoj slavni roman Kuga: "Bacil nikad ne umire i nikad ne nestaje, može desetinama godina spavati u nameštaju i rublju, strpljivo čekati u sobama, podrumima, sanducima i maramicama i starim hartijama i može biti da će doći dan kada će na nesreću ljudi i njima za pouku, kuga probuditi svoje pacove i poslati ih da uginu u kakvom srećnom gradu." Verovatno su, zahvaljujući napretku medicine, ove zloslutne Kamijeve najave ostale preterane, a kužni pacovi ipak zauvek proterani iz većine zemaljskih gradova. No, zato, nad svim tim gradovima i dalje bezbrižno lete ptice, spuštaju se i podižu nošene vazdušnim strujama, sleću u jatima na fasade zgrada, na trgove i kolovoze, da bi potom, ponovo poletele.



Faze epidemije

Tokom širenja virusa ptičjeg gripa, epidemija će proći kroz šest faza. Prema preporuci Svetske zdravstvene organizacije, mnoge zemlje pripremaju nacionalni plan kako bi se osposobile da na vreme prepoznaju i kontrolišu pandemiju gripa. Cilj takvih planova je smanjenje broja obolelih i umrlih lica, kao i ublažavanje negativnih socijalno-ekonomskih posledica epidemije. Nacionalni plan se pravi tako da prati faze epidemije.

I i II faza. Period pre pandemije. Novi podtip animalnog virusa gripa nije prisutan kod ljudi, ali postoji realna mogućnost da dođe do infekcije.

III faza. Period pripravnosti za pandemiju. Javlja se infekcija kod ljudi novim podtipom virusa. Međutim, on još nije mutirao. Ne prenosi se sa čoveka na čoveka, ili je prisutan vrlo redak prenos u bliskim kontaktima.

IV faza. Registruju se male grupe obolelih ljudi. Virus je mutirao, ali se sa čoveka na čoveka prenosi ograničeno zbog nedovoljne adaptiranosti na ljudski organizam.

V faza. Realan rizik za pandemiju. Pojava većih grupa obolelih. Virus se brzo širi sa čoveka na čoveka, ali je širenje još uvek ograničeno.

VI faza. Pandemija. Intenzivno širenje novog podtipa virusa gripa u opštoj populaciji. Tokom te faze očekuje se između 20 i 50 miliona žrtava bolesti. Ova faza obuhvata i povratak na period pre pandemije.

Velika kuga


Crna smrt, epidemija buboničke kuge, raširila se srednjovekovnom Evropom za samo nekoliko godina – tokom perioda od 1347. do 1351. godine, od ove bolesti je umrlo više od 20 miliona ljudi, četvrtina tadašnje evropske populacije. Crnu smrt su doneli pacovi sa Dalekog istoka, a potom je, okuženom hranom i vodom, ustaljenim trgovačkim putevima, prenosili kroz utvrđene srednjovekovne gradove, čije su visoke zidine od kamena, umotane u strah i praznoverje, uvek ostajale nedovoljno čvrsta zaštita pred neminovnošću kuge. Bolest, mada tako strašna, nigde nije trajala duže od nekoliko godina. Kada bi se zarazio, oboleli je posle samo nekoliko dana inkubacije, pored nesanice i apatije, iznenada dobijao drhtavicu, a potom mučninu i vrtoglavicu. Uz bolove u leđima, žeđ, halucinacije i neobjašnjivi strah od svetlosti, izbijale su otekline, nastajali grozni čirevi na slabinama i pod pazuhom, telesna temperatura se podizala preko 40°C, a bolesnik je umirao u bolnom delirijumu. Posledice velike kuge u XIV veku bile su dugotrajne. Istoričar Žan Delimo u svojoj knjizi Greh i strah kaže da je izbijanje velike epidemije presudno uticalo na oblikovanje evropske kulture u kasnom srednjem veku, čiju potonju naklonjenost temi smrti Delimo vidi u široko rasprostranjenoj slici plesa mrtvaca, danse de la mort. Posle XIV veka, kuga se u Evropi javljala više puta, ali je, mada izuzetno smrtonosna, ostajala uglavnom lokalizovana na manja područja.

Španska groznica


Španska groznica, pandemija virusne infekcije respiratornih organa, izbila je 1918. godine, neposredno posle Prvog svetskog rata i imala više od 40 miliona žrtava širom sveta. Smatra se da je ova pandemija odnela više žrtava nego tada upravo završeni svetski rat. Bolest se širila glavnim putnim pravcima, iz pomorskih luka ka unutrašnjosti kontinenata. Trajala je nešto više od godinu dana, a potom se ugasila. Kada bi se zarazio španskom groznicom, oboleli je pokazivao simptome obične kijavice, temperaturu preko 41°C, bolove u zglobovima i kašalj. Posle kratkog vremena umirao je u bunilu i groznici.



Virusi


Naziv za viruse potiče od latinske reči koja znači "otrov". Virusi su mikroskopska stvorenja koja mogu da se razmnožavaju samo u živim ćelijama životinja, biljaka i bakterija. Kada uspe da uđe u ćeliju, virus obično zameni genetski materijal smešten u ćelijskom jezgru. Ćelija umire, ali virus se jedino na ovaj način razmnožava i produžava svoju vrstu. Na neki način, virusi su bića koja bukvalno opstaju zahvaljujući usmrćivanju drugih stvorenja. Prve indikacije biološke prirode virusa uočio je ruski naučnik Dimitrij Ivanovski 1892, da bi detaljniji opis virusa dao holandski naučnik Martinus Beijerinck, koji je 1898. proučavao bolest biljke duvana. Sa razvojem biologije, hemije i fizike virusi su sve detaljnije proučavani, a od šezdesetih godina došlo se do revolucionarnih saznanja o strukturi virusa. Sve je to pomoglo da se danas sa uspehom razvijaju vakcine onom brzinom kojom virusi mutiraju.



POŠALJITE KOMENTAR REDAKCIJI

<< PRETHODNI NAREDNI >>


--------------------------------------------------------------------------------
Copyright © 1998-2005 Vreme, Beograd
Eunet
Ovo je sa preuzeto sa : http://www.vreme.com/cms/view.php?id=427827 .

_{[Ovu poruku je menjao privrednik dana 18.10.2005. u 16:35 GMT+1]}

Ja licno mislim da je sva ta prica prenaduvana i da namjerno strase narod kako bi farmaceutska industrija zaradila ogroman novac. Koliko je ljudi umrlo? Cuo sam informaciju na TV-u da je ove godine u oblasti oko Himalaja umrlo vise djece od hladnoce nego sto je umrlo od pticijeg gripa i ljudi i ptica, pa niko to ne spominje. Zasto? Zato sto tu nece niko zaraditi. Sars, antraks, sta se sve pricalo pa nista. Tako ce i ovo proci.

Američki istraživači pronašli su gen za koji pretpostavljaju da od virusa ptičjeg gripa pravi ubicu. Svi virusi ptičijeg gripa koje je proučavao tim dečije istraživačke bolnice St. Džud u Memfisu imali su gen, koji nije imao ni jedan virus humanog gripa.

Ljudi koji su zaraženi H5N1 virusom u Vijtnamu i Tajlandu imali su "ptičiju" verziju gripa, kakav su imale i žrtve pandemije gripa 1918. godine, koja je tada pokosila na desetine miliona ljudi u celom svetu. Međutim, virusi gripa koji svake sezone napadaju ljude, kao i oni koji su uzrokovali manje smrtonosne pandemije 1957, i 1968, nemaju "ptičiji gen".

Otkriće, koje je objavljeno u časopisu Science, moglo bi da bude putokaz za otkrivanje drugih smrtonosnih virusa, kao i za pronalaženje boljeg leka protiv gripa, rekao je Rojtersu CLayton Neave iz bolnice St. Džud. On i njegove kolege su napravili "mapu" gena svih poznatih virusa gripa, što još niko nije radio iako su virusi jednostavni organizmi sa samo osam gena.

Istraživači su koristili "kolekciju" od 11.000 uzoraka virusa, uključujući i 7.000 virusa ptičijeg gripa, koje je tokom 30 godina sakupio doktor Robert Webster iz St. Džud bolnice. Proučavali su različite uzorke 336 virusa ptičijeg gripa od patki, galebova, ptica čije je stanište kod voda, kao i živine iz Severne Amerike, Evroazije i Australije, sakupljenih od 1976. do 2004. godine.

Virus H5N1 pronalažen je kod ptica decenijama unazad, ali je prvi put zabeleženo da je taj virus prešao na čoveka 1997. godine u Hong Kongu. Od kada se ponovo pojavio 2003, zarazio je najmanje 152 ljudi, a usmrtio 83, prema podacima Svetske zdravstvene organizacije. H5N1 se još ne prenosi sa čoveka na čoveka, ali stručnjaci strahuju da bi lako mogao da mutira u oblik koji bi se tako prenosio, i da izazove pandemiju koja bi odnela, prema nekim procenama, više desetina miliona ljudskih života. Glavni faktor da li će se to zaista i dogoditi jesu genetske promene na samom virusu, a niko ne može da predvidi da li će do njih doći ili ne.

Međtim, Nevov tim je možda pronašao koji protein treba nadgledati, i nazvao ga NS, nestrukturalni protein, koji se stvara samo kada virus napadne ćeliju. Oblici virusa ptičijeg gripa prave daleko veću štetu ćelijama od oblika humanog gripa. Moguće je, da bi mutacija koja bi omogućila prenošenje virusa sa čoveka na čoveka oslabila protein NS, ali to niko u vovom trenutku ne može da zna.

http://news.com.com/Deadly+gen...fied/2100-11393_3-6031867.html

Dečija istraživačka bolnica St. Džud: http://www.stjude.org/

Clayton W. Naeve, PhD: http://www.stjude.org/faculty/0,2512,407_2030_3469,00.html

GenBank Database: http://www.psc.edu/general/software/packages/genbank/genbank.html

Science: http://www.sciencemag.org/magazine.dtl

http://www.sciencemag.org/cgi/content/abstract/1121586

http://www.bbc.co.uk/serbian/specials/1733_bird_flu/index.shtml

Grupa stručnjaka za zarazne bolesti na čelu s Menom de Jongom iz Odeljenja za klinička istraživanja univerziteta 'Oksford' pri bolnici za tropske bolesti u vijetnamskom gradu Hošiminu objavila je u američkom naučnom časopisu 'Nejčer medisin' određene dokaze koji omogućavaju da se shvati patogenost virusa ptičjeg gripa H5N1.

Naučnici su prvo uzeli uzorke krvi, kao i bris iz nosa i grla od 18 pacijenata hospitalizovanih zbog zaraze virusom H5N1 potencijalno smrtonosnog po ljude, a među kojima je 13 bilo izloženo opasnosti od smrti izazvane pomenutom zarazom, da bi potom uzeli iste uzorke od osam pacijenata zaraženih klasičnim sezonskim gripom [H3N2 ili H1N1] i uporedili ih. Poređenjem pomenutih uzoraka otkriveno je da kod pacijenata zaraženih virusom H5N1 postoji mnogo veća količina virusa u grlu nego kod onih zaraženih sezonskim gripom.

Istraživanje je, takođe, pokazalo da je ta količina još veća kod 13 pacijenata kojima je pretila smrt od posledica ptičjeg gripa, a samo kod njih je i izolovan virus H5N1 u krvi. Rezultati pomenutog istraživanja ukazali su na činjenicu da prisustvo virusa H5N1 stvara u ljudskom organizmu veoma burnu reakciju imunološkog sistema koju karakteriše lučenje velikih količina molekula 'citokina'. Ti molekuli koji omogućavaju borbu proitv upalnih procesa mogu, kada se luče u velikim količinama, dovesti do ponekad smrtonosnih organskih oštećenja, objavio je francuski dnevnik 'Mond'.

Istovremeno, Svetska zdravstvena organizacija [SZO] je saopštila da raspolaže samo s polovinom finansijskih sredstava neophodnih za suzbijanje ptičjeg gripa od koga je do sada preminulo 144 ljudi, od ukupno 244 zaraženih u svetu. SZO je za te potrebe neophodno između 90 i 100 miliona dolara, odnosno od 71 do 79 miliona evra za period od dve godine, ali je dobila samo otprilike polovinu te sume, upozorio je generalni direktor te organizacije Anders Nordstrom na regionalnom skupu SZO u Oklandu [Novi Zeland].

Na tom skupu okupili su se funkcioneri iz pacifičke Azije kako bi odobrili stratešku agendu SZO za naredne godine. Nordstrom je, takođe, uputio apel svim zemljama da individualno izdvoje određena sredstva kako bi poboljšale sisteme za kontrolu i brzo reagovanje na eventualnu pojavu ptičjeg gripa unutar svojih granica, prenela je agencija AP.

rts